Goedemorgen! Alles goed? Druk? Of lekker rustig? Al aan het genieten van het lentegroen?
‘Druk druk druk’ heeft sinds mijn nieuwe baan een nieuwe dimensie gekregen*. Ik loop dagelijks hijgend achter mijn mailbox aan en kom moe thuis, waardoor andere dingen op een laag pitje gaan. Hopelijk hebben de moestuinierders onder jullie al wél kunnen voorzaaien, iets dat mij nog niet gelukt is. Maar de siererwten moeten maar even wachten. Het is pas maart, mensen! Ik laat me niet gek maken. Ook niet door mijn Instagramcursus Bloemen Zaaien :)
Die nieuwe baan van mij heeft een steile leercurve. Het onderwerp heb ik redelijk onder controle, maar navigeren door de organisatie is een uitdaging. Gelukkig blijk ik een skill te hebben die me nu enorm helpt. En die skill is netwerken (bij gebrek aan een beter woord).
Is het netwerken? Of is het overleven?
Op mijn nieuwe werk merkte iemand op dat ik veel mensen ken. En concludeerde dat dat te maken had met de commerciële inslag die ik had als zzp’er.
Maar ik denk dat dat het niet is.
Zoals velen van jullie weten ben ik nooit een echte ‘jager’ geweest. En stopte ik met mijn eigen cursussen op open inschrijving omdat ik het vreselijk vond om ze te verkopen. Eindeloos berichten plannen op LinkedIn en Instagram over je cursus...Brrr. Het gaf me zoveel stress dat ik er weer mee opgehouden ben.
Nee, wat ‘netwerken’ heet is bij mij niet meer dan de intrinsieke behoefte aan contact en verbinding die ik altijd gehad heb. Helemaal omdat ik 16 jaar in mijn eentje werkte en nergens bijhoorde.
Maar contact maken is een behoefte die we allemaal hebben. Gezien worden. Connectie. Het is feitelijk een levensbehoefte. Alleen hoeven sommige mensen er minder moeite voor te doen (denken ze).
Netwerken is makkelijker in loondienst
Ik realiseerde me namelijk van de week dat het makkelijk netwerken is als je in loondienst bent. Je netwerk komt je aanwaaien! Een baan hebben is een netwerk hebben: overal ontmoet je collega’s en externe partijen met wie je dingen voor elkaar moet krijgen.
Je leert mensen kennen zonder er moeite voor te doen. Je spreekt ze vaak iedere dag. Je maakt gezamenlijke momenten van humor, stress of voldoening door. En het enige dat je hoeft te doen om meer mensen beter te leren kennen is op komen dagen.
Dat is moeilijker als je geen collega’s hebt. En toch die behoefte aan contact. Dan moet je goed worden in het vinden van verbinding met de mensen die je in je werk tegenkomt: opdrachtgevers, cursisten en de mensen die hetzelfde doen als jij (feitelijk concurrenten).
Ik heb ook nog de extra netwerkervaring door mijn verblijven in het buitenland. Of eigenlijk was het meer ‘vrienden maken’, zoals ik het noemde in dit veelbezocht blog. Nadat we voor de tweede keer verhuisd waren realiseerde ik me dat vrienden maken een patroon heeft. En dat je - als je dat wilt - actief op zoek kunt.
Maar al dat connecten en contacten heeft effect: ik heb, blijkt, een heel groot (en leuk) netwerk. Daarom kom ik in de bedrijfskantine oude vriendinnen tegen, in de Eerste Kamer waar ik van de week voor werk was (!) een vriendin die ik als expat ontmoette, zijn er mensen die ik kan bellen als ik iets niet weet, en kan ik nu rustig even naar de mensen van communicatie lopen om iets te vragen. Want daar heb ik vorig jaar tijdelijk mee gewerkt en contact mee gehouden. Gewoon, omdat we het zo leuk hadden samen.
Netwerken voor je leven en je carrière
Ik heb mijn oude patroon van kopjes koffie drinken gewoon voortgezet met de nieuwe mensen die ik in mijn werk ontmoet. Want om te weten wat iemand vindt en doet en deed moet je los van je vergaderingen tijd maken. En het voelt alsof die tijd er niet is. Dus ik begrijp wel dat het niet gebeurt.
Dat is de grote valkuil van mensen die collega’s hebben: ze denken dat ze geen moeite hoeven doen. Maar dat voortelrondje tijdens jullie eerste vergadering is heel anders dan even koffie drinken en horen wie iemand is. Netwerken is een werkwoord.
Het is alleen wel lastiger nu ik 5 dagen op kantoor zit. Omdat ik te veel te doen heb en te weinig tijd om het in te doen. Als ik de koffiemomentjes uit de agenda zou halen, zou ik de eindeloze stroom van emails vast beter bij kunnen houden.
Maar ik vind het te belangrijk om het niet te doen. Belangrijk voor mezelf, om grip te krijgen op het hele speelveld waar ik opeens in zit. Belangrijk omdat ik het nodig heb, de connectie met mensen met wie ik te maken krijg. En ook belangrijk voor de effectiviteit in mijn werk. We hebben elkaar allemaal nodig in de complexe vraagstukken die we als organisatie willen oplossen. En dat gaat makkelijker als je elkaar echt kent.
Koffie (of thee) drinken, kletsen, even videobellen of gewoon even telefonisch: de connectie zoeken is een super skill.
Eentje waar we allemaal aan zouden moeten werken. Want daar wordt werk een stuk leuker van.
Groet,
Elja
* Reden dat deze nieuwsbrief momenteel een driewekelijkse cyclus heeft in plaats van een tweewekelijkse, lijkt het